ငယ္ခ်စ္ဦးႏွင္႕ မေပါင္းဖက္လုိက္ရေသာ္လည္း

ငယ္ခ်စ္ဦးႏွင္႕ မေပါင္းဖက္လုိက္ရေသာ္လည္း ထုိငယ္ခ်စ္ဦးႏွင္႕ပတ္သက္ေသာ
ေမ႕မရသည္႕ ေန႕ရက္ မ်ားစြာသည္ လူတုိင္းတြင္ ရွိေနလိမ္႕မည္ဟုက်ြန္ေတာ္ ထင္သည္။

ထုိ ေပါင္းဖက္ခြင္႕ မၾကံဳလုိက္ရေသာငယ္ခ်စ္ဦးႏွင္႕ မထင္မွတ္သည္႕ေနရာတြင္
မထင္မွတ္စြာ ဆုံေတြ႕ လုိက္ရသည္႕ တစ္ခဏတြင္ မိန္းမသားမ်ားက ဣေျႏၵရရ ႏွင္႕
အမွားအယြင္းမရွိ ထိန္းသိမ္းေျပာဆုိ ေနထုိင္တတ္ ၾကေသာ္လည္း က်ြန္ေတာ္တုိ႕လုိ
အေတာင္ႏွစ္ဆယ္၀တ္ မင္းေယာက်္ားမ်ားမွာ ထုိတစ္ခဏမွာပင္ အေယာင္ ေယာင္ အမွားမွား
ႏွင္႕ ျဖစ္တတ္ၾကသည္ကုိ မၾကာခဏ ၾကားရ၊ ၾကဳံရ ၊ ျမင္ေတြ႕ေနရသည္။

က်ြန္ေတာ္႕ သူငယ္ခ်င္း ဘုတလင္နယ္သား ကုိသစ္ ဆုိသူသည္ ရည္းစားေဟာင္း
ႏွင္႕လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ တြင္ ဆုံေတြ႕လုိက္ရေသာ တစ္ခဏ၌ ေရေနြးမပါေသာ
အၾကမ္းပန္းကန္လြတ္အား တဖူးဖူးႏွင္႕ မွဳတ္ကာ ေမာ႕ေသာက္ခဲ႕ဖူးသည္။

ေမာင္တရုပ္ၾကီး တစ္ေယာက္ကေတာ႕ ငယ္ခ်စ္ေဟာင္းႏွင္႕ ဆုံမိေလေသာ တစ္ခဏတြင္
စီးကရက္ကုိ ေျပာင္းျပန္ခဲျပီး အစီခံကုိ မီးညွိကာ ဟန္ပါပါႏွင္႕
ဖြာရွဳိက္ခဲ႕ဖူးပါသည္။

ေယာၾကီးကေတာ႕ ထုိသုိ႕ မဟုတ္။ စားေသာက္ဆုိင္မွ အထြက္ ရည္းစားဦးတုိ႕ လင္မယားကုိ
ထိပ္တုိက္ ေတြ႕ဆုံရေလရာ ကေသာကေမ်ာ ႏွုတ္ဆက္ျပီး ဆုိင္ကယ္ေပၚတက္အခြတြင္
သူမ်ားဆုိင္ကယ္အား မွားခြမိသျဖင္႕ စကားအေခ်အတင္မ်ားခဲ႕ရသည္။

ကူကူး က်ေတာ႕ တစ္မ်ိဳး ၊ ဘတ္စ္ကားေစာင္႕ေနစဥ္ မဆုံဆည္းလုိက္ရေသာ ရည္းစားဦးကုိ
ရုတ္တရက္ ေတြ႕ဆုံလုိက္ရသျဖင္႕ ကေယာင္ကတမ္း သြားျဖဲျပျပီး ေရာက္လာေသာကားေပၚ သုိ႕
ကမန္းကတန္း တက္မိျပီးမွ ကားမွားစီးမိမွန္းသိရကာ ေရွ႕မွတ္တုိင္တြင္
ျပန္ဆင္းခဲ႕ရဖူးသည္။

က်ြန္ေတာ္လည္း မဆုံဆည္းလုိက္ရေသာ ငယ္ခ်စ္ဦးကုိ မထင္မွတ္သည္႕ေနရာတြင္
မထင္မွတ္စြာေတြ႕ဆုံ ခဲ႕ရပါသည္။ ထုိေန႕သည္ ခ်စ္ရေသာ " ေမ " ႏွင္႕ ပတ္သက္၍
ေမ႕မရေသာ ေန႕ ျဖစ္လာလိမ္႕မည္ဟု က်ြန္ေတာ္ လုံး၀ ထင္မွတ္မထားခဲ႕ပါ။

" ေမ " ႏွင္႕ ျပန္လည္ေတြ႕ဆုံရသည္႕ေနရာကလည္း ..ျမိဳ႕နယ္ ေဒသႏၱရ
ေဆးခန္းတြင္ျဖစ္သည္။ ထုိေန႕က က်ြန္ေတာ္ တုပ္ေကြးမိခ်င္သလုိလို ၊
ဖ်ားခ်င္သလုိလုိ ရွိသျဖင္႕ သူငယ္ခ်င္း ေဒါက္တာ တင္႕ေဆြရွိရာ ေဒသႏၱရ ေဆးခန္းသုိ႕
လာျပသည္။ ေဒါက္တာ တင္႕ေဆြက စမ္းသပ္မွုမ်ား ျပဳျပီး ေဆးစာရြက္ကေလးေပးကာ ေျပာသည္။

" ကဲ …ဖုိးေက်ာ္ ..ေဟာသည္ စာရြက္ကုိ ယူသြား ၊ အျပင္ဖက္က အနီ၀တ္
ဆရာမဆီကုိျပလုိက္ ၊ လုိအပ္ တာ

ေတြ သူလုပ္ေပးလိမ္႕မယ္ …ကဲ ေနာက္တစ္ေယာက္ေဟ႕ …"

က်ြန္ေတာ္ ေဆးစာရြက္ကေလးကုိ ကုိင္ကာ
ေဆးကုသခန္းအျပင္ဖက္ေယာင္ခ်ာခ်ာႏွင္႕ထြက္ျပီး အနီ၀တ္ ႏွင္႕ သူနာျပုဆရာမကုိ
ရွေဖြေနစဥ္မွာပင္ တစ္ခ်ိန္က ခ်စ္လွစြာေသာ " ေမ " ကုိ ျမင္ေတြ႕လုိက္ ရျခင္း
ျဖစ္သည္။

" ေမ " ကုိ ျမင္ေတြ႕လုိက္ရျခင္း ဆုိသည္ထက္ " ေမ " ၏
ေခ်ာေမာလွပေသာမ်က္ႏွာကေလးကုိျမင္ေတြ႕ လုိက္ရသည္ဟု ဆုိမွသာ မွန္ေပလိမ္႕မည္။
အဘယ္ေၾကာင္႕ဆုိေသာ္ က်ြန္ေတာ္ေရွ႕တြင္ ရွိေနၾကေသာ အက်ီၤလက္ မ်ား
ကုိယ္စီပင္႕လ်ွက္ လက္ေမာင္းအား ေဆးထုိးရန္ တန္းစီေနၾကသည္ အမ်ိဳးသမီး သုံးေလးဦး
တုိ႕၏ ဦးေခါင္းမ်ား ေပၚ မွ ေက်ာ္၍ " ေမ "၏ ေခ်ာေမာလွပေသာ မ်က္ႏွာကေလးကုိ
အရင္ဆုံးေတြ႕ျမင္လုိက္ရျခင္ းျဖစ္သည္။

တန္းစီရပ္ေနၾကသူတုိ႕ျဖင္႕ ကြယ္ေနေသာေၾကာင္႕ " ေမ " ၏ ကုိယ္ခႏၶာအခ်ိဳးအစားသည္
အရင္ အတုိင္း ဟုတ္ ၊ မဟုတ္ မသိရေသာ္လည္း မတုိမရွည္ေသာ ဆံစႏြယ္မ်ား ၊
ရႊန္းလဲ႕ေသာ မ်က္၀န္းတုိ႕မွာ အရင္အတုိင္း လွေနျမဲ ၊လွေနဆဲျဖစ္သည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။

" ေအာ္ ….ေမ ….ေမ…..အရင္အတုိင္းပါဘဲလားကြယ္ .."

သူမႏွင္႕ က်ြန္ေတာ္အၾကားရွိ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကုိ ဆင္မယဥ္သာ
ေျခလွမ္းႏွဳန္းထားျဖင္႕ ေရွာင္ကြင္းလာေနေသာ " ေမ " ကုိ ေငးေမာၾကည္႕ေနေသာ
က်ြန္ေတာ္႕မွာ လျပည္႕ည လ၀န္းၾကီးကုိ ေစာင္႕ေမ်ွာ္ရင္ေမာေနရေသာ
ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ကဲ႕သုိ႕ ျဖစ္ေနမိသည္။ ထုိသုိ႕ ရင္ေမာေနဆဲမွာပင္သူမႏွင္႕
က်ြန္ေတာ္ ၾကားထဲရွိအမ်ိဳးသမီးကုိ ေရွာင္ကြင္းျပီးသည္ႏွင္႕ တျပိဳက္နက္
က်ြန္ေတာ္ျမင္ေတြ႕လုိက္ရေသာ ျမင္ကြင္း ေၾကာင္႕ က်ြန္ေတာ္႕ကုိ " ေမ "
ေတြ႕မသြားေစရန္ ဆုေတာင္းရင္း ေျပးလမ္းကုိသာ ရွာမိေတာ႕သည္။ အျခားေတာ႕ မဟုတ္၊
ေလမ်ားျပည္႕တင္းကာ ေပါက္ကြဲလု ဆဲဆဲ ျဖစ္ေနသည္႕ ပူစီေဖာင္းၾကီး ကဲ႕သုိ႕
ျဖစ္ေနေသာ သူမ၏ ဗုိက္ကုိ ျမင္ေတြ႕လုိက္ရေသာေၾကာင္႕ ျဖစ္သည္။

ကြင္းဖဲတက္လာလ်ွင္ ေဒါင္းေတာ႕မည္႕အခ်ိန္တြင္ ေဘာင္ခတ္၍ တက္လာသည္႕ ဖဲအား ကြင္းဖဲ
ဟုတ္ ေလ ႏုိးႏုိး ႏွင္႕ ရင္ေမာစြာ ပြတ္သပ္ၾကည္႕ေနခ်ိန္တြင္
ႏွဳတ္ခမ္းေမႊးကားကားႏွင္႕ ကင္းဖဲၾကီးအား ေတြ႕ျမင္လုိက္ရ သူပမာ က်ြန္ေတာ္ ဆတ္ကနဲ
တြန္႕သြားသည္။

သည္မ်ွမကပါ ။ " ေမ " ၏ လက္ကုိ ဆြဲလ်ွက္လုိက္ပါလာသည္႕
ငါးႏွစ္သားအရြယ္ကေလးငယ္ကုိပါ ျမင္ရသည္၏ တစ္ခဏတြင္ က်ြန္ေတာ္႕မွာ
နာရီစင္တံဆိပ္ဓာတ္ခဲကုိ ၀က္အူေခ်ာင္းအမွတ္ျဖင္႕ ျမိဳမိသူပမာ ရင္၀တြင္
တစ္ဆုိ႕ၾကီးျဖစ္ေနမိသည္။

အေျခအေနကုိ ရိပ္စားမိသည္ႏွင္႕ သူမ မျမင္ေအာင္ ေရွာင္ပုန္းရန္ က်ိဳးစားရင္း
ေဆးထုိးရန္တန္းစီေနသူ မ်ားအား အကာအကြယ္ယူ လုိက္ေသာ္လည္း က်ြန္ေတာ္
ေနာက္က်သြားျပီျဖစ္သည္။ " ေမ " ၏ အၾကည္႕က က်ြန္ေတာ္႕ထံသုိ႕ ေရာက္လာသည္။

တစ္လမ္းေမာင္းသတ္မွတ္ထားရာလမ္းကုိမွ လမ္းေျပာင္းျပန္မွားစီးမိသည္႕
ေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယ္သမား တစ္ေယာက္ ေရွ႕တည္႕တည္႕မွ ယာဥ္ထိန္းရဲႏွင္႕ တုိးမိသည္႕ပမာ
က်ြန္ေတာ္ ဖင္ကုတ္၊ေခါင္းကုတ္ ျဖစ္ေန စဥ္မွာပင္

" ဟင္ …နင္ ဖုိးေက်ာ္ မဟုတ္လား …ေသနာ ငါ႕ကုိ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး
လစ္ထြက္မလုိ႕ေပါ႕ေလ "

" ေမ " ကား အရင္အတုိင္းပင္။ အာျပဲၾကီးႏွင္႕ႏွဳတ္ဆက္သံေၾကာင့္ အနီးရွိလူမ်ား
လွည္႕ၾကည္႕ၾကသျဖင္႕ က်ြန္ေတာ္ အနည္းငယ္ ရွက္သြားသည္။

" အဲ …မဟုတ္ပါဘူး ဟာ ..ငါလည္း ႏွဳတ္ဆက္မလုိ႕ ပါဘဲ …ဒါနဲ႕ အလည္လာတာလား ..ဟင္ "

" ဟဲ႕ ..ေဆးခန္းကုိ အလည္လာပါ႕မလားဟဲ႕ ..ဗုိက္လာျပတာ ..နင္ကေလ အရင္အတုိင္းဘဲ
သိလား ..အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႕ "

က်ြန္ေတာ္ မႊန္ထူျပီးေျပာမိသည္ကုိ ေမ ရိပ္မိဟန္ရွိသည္။ ရယ္က်ဲက်ဲႏွင္႕
ေျပာလုိက္ေသာ စကားသံအဆုံး တြင္တစ္ခ်ိန္က က်ြန္ေတာ္စြဲလန္းခဲ႕ရေသာ
ပါးခ်ိဳင္႕ကေလးႏွစ္ခု ကုိ လွစ္ကနဲ ျမင္လုိက္ရ သျဖင္႕ ဒုိင္း ကနဲ ရင္ေတြ
ခုန္မိလုိက္ေသးသည္။ ေနာက္ေတာ႕မွ " ေမ " သည္ ႏွဳတ္ခမ္းေမႊး တစ္ကားကားႏွင္႕
ကင္းဖဲတစ္ခ်ပ္ ျဖစ္ေၾကာင္း သတိရ ကာ ရင္ခုန္သံ ပုံမွန္ျဖစ္သြားေတာ႕သည္။

ဆက္တုိက္ ေမးလာမည္႕ " ေမ " ၏ ေမးခြန္းမ်ားကုိ ေျဖဆုိရန္ က်ြန္ေတာ္၌
ခြန္အားမရွိေတာ႕ပါ။ နင္ အိမ္ေထာင္က်ျပီးျပီလား ၊ ကေလးဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ရျပီလဲ
စသည္ျဖင္႕ ေမးလာေတာ႕မွာ ေသျခာသည္။ က်ြန္ေတာ္ကား " ေမ " ႏွင္႕ လြဲခဲ႕ျပီးေနာက္
ခ်စ္သူရည္းစားပင္ ထားခဲ႕သူ မဟုတ္။ " ေမ " ၏ ေနာက္ဆက္တြဲ ေမးခြန္းမ်ား ထြက္မလာမီ
ေဆးျမန္ျမန္ထုိး ၊ ေသာက္ေဆးျမန္ျမန္ယူျပီး ထုိေနရာမွ လစ္ထြက္ခ်င္ေနျပီျဖစ္သည္။

ထုိစဥ္မွာပင္ ေရွ႕မွ အမ်ိဳးသမီးကုိ ေဆးထုိးျပီးသြားသျဖင္႕ က်ြန္ေတာ္လည္း
အက်ီၤလက္ကုိ ပင္႕ကာ လက္ေမာင္းအားေဆးထုိးရန္ ခါးေထာက္ေပးလုိက္သည္။ ဆရာမ က
ေကာင္တာဖက္သုိ႕ လွည္႕ကာ ေဆးထုိးအပ္ ႏွင္႕ ေဆးကုိ စုပ္ယူေနဆဲျဖစ္သည္။ အမွန္က
က်ြန္ေတာ္သည္ ေဆးထုိးခံရမည္ကုိ လွံႏွင္႕ ထုိးခံရ မည္႕အလား
ေၾကာက္တတ္သူပင္ျဖစ္ပါသည္။ ယခု ငယ္ခ်စ္ေယာင္း၏ ေရွ႕ေမွာက္ မွာေတာ႕ စစ္သူၾကီး
မဟာဗႏၶဳလ ခါးေထာက္ ရပ္ေနသည္႕ ေၾကးရုပ္တုၾကီးပမာ ရဲစြမ္းသတၱိအျပည္႕ျဖင္႕
ေခါင္းေမာ႕ ရင္ေကာ႕ ထားမိသည္။

ဆရာမက က်ြန္ေတာ္႕ လက္ေမာင္းအား အရက္ပ်ံဆြတ္ကာ ေဆးထုိးရန္ျပဳျပီးမွ ေသျခာၾကည္႕
ေနသျဖင္႕

" ဟာ …ဆရာမ ထုိးမွာျဖင္႕ ျမန္ျမန္ထုိးဗ်ာ " ဟု အေလာတၾကီးေျပာလုိက္မိသည္။

က်ြန္ေတာ္႕ စကားအဆုံးတြင္ မူလ က ေမွးေနေသာ ဆရာမ၏ မ်က္လုံးမ်ားသည္ ေမွးရာမွျပဴး
၊ ျပဴးရာမွ က်ယ္၊ က်ယ္ရာမွ …အဲ က်ယ္ရာမွ ဘာျဖစ္သြားသည္မသိ။

" အမေလး ….ရွင္ …ရွင္ …ဟင္ ေယာက်ာ္းၾကီး .."

" ဟမ္ "

" ဒါ …ဒါ ကုိယ္၀န္ေဆာင္မိခင္ေတြကုိ ကာကြယ္ေဆးထုိးေပးေနတာရွင္႕ ..ရွင္သြားရမွာက
ဟုိဘက္ ေကာင္တာမွာ .."

" ဟုိက္ "

သည္ေတာ႕မွ က်ြန္ေတာ္လည္း ပတ္၀န္းက်င္ကုိ သတိထားမိေတာ႕သည္။ ဗုိက္ၾကီး၊ ဗုိက္လတ္၊
ဗုိက္ငယ္ စသည္ျဖင္႕ ဗုိက္ဆုိက္စုံတုိ႕၏ အလယ္တြင္ က်ားက်ားလ်ားလ်ား
က်ြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနသည္။

ဗုိက္ပေဒသာတုိ႕၏ ရယ္ေမာသံတုိ႕အားေနာက္ခ်န္ထားလ်ွက္ ေဆးခန္းအတြင္းမွ
ေျပးထြက္လာခဲ႕ မိေတာ႕သည္။ ရယ္ေမာသံတုိ႕ အနက္ " ေမ " ၏ ရယ္ေမာသံမွာ
အက်ယ္ေလာင္ဆုံးျဖစမည္မွာ ေသခ်ာ လွသည္။

ငယ္ခ်စ္ဦးႏွင္႕ မေပါင္းဖက္လုိက္ရေသာ္လည္း ထုိငယ္ခ်စ္ဦးႏွင္႕ပတ္သက္ေသာ
ေမ႕မရသည္႕ ေန႕ရက္ မ်ားစြာ သည္ လူတုိင္းတြင္ ရွိေနလိမ္႕မည္ဟု က်ြန္ေတာ္ထင္သည္။
ေန႕ရက္မ်ားစြာတုိ႕ အနက္မွ ထုိတစ္ေန႕သည္ ခ်စ္ရေသာ " ေမ " ႏွင္႕ ပတ္သက္၍
ေမ႕မရေသာေန႕ ျဖစ္လာလိမ္႕မည္ ဟု က်ြန္ေတာ္ လုံး၀ထင္မွတ္ မထားခဲ႕ပါေခ်။





Dr Mikey Nyo Minn Ko